White mountain national forest

Het geweldige uitzicht bleef een beetje uit vanochtend. Wellicht kwam dat door de bewolking en de regen die we vannacht hebben gehad..... of misschien is dit wel een van de minste campings tot nu toe. We moesten vanochtend wel erg lachten toen er ineens een toeristentreintje gevuld met toeristen het terrein op kwam rijden. We weten wel dat we een bijzonder gezin zijn, maar om ons nu een toeristische attractie te noemen.....

Na lief gelachen te hebben naar iedereen in het treintje zijn wij ook weer op pad gegaan. Vandaag gaan we naar White Mountain National Forest. Het schijnt een prachtig bergachtig bos te zijn (zoals de naam al een beetje doet vermoeden ) waar je ook de indian summer mooi zou kunnen zien. We zijn erg benieuwd. De route er naartoe is wederom geweldig. We lijken maar niet gewend te raken aan de dorpjes die knus aandoen. De houten huizen zien er vriendelijk en uitnodigend uit. Het maakt de route gezellig om te rijden. Ook hier steekt de indian summer al de kop op. Indian summer is een verschijnsel dat je in dit gebied van Amerika elk jaar eind september en oktober ziet. De bladeren aan de bomen lijken in korte tijd allemaal te verkleuren van verschillende tinten geel, oranje en rood. Je zou denken dat de bomen in Nederland dat ook doen, dat dachten wij ook altijd. Tot je er bent, de kleuren zijn veel intenser. Het rood is een rood dat bijna niet te omschrijven is. En de kleurenpracht bij elkaar is adembenemend. 

Naarmate we dichter bij het berggebied komen zien we om ons heen ook al prachtig gekleurde bomen. Als we eenmaal het gebergte binnen rijden vallen we van de ene verbazing in de andere. Wat is het hier prachtig! Volgens het boekje rijden we over een van de mooiste wegen van New England (zo heet het gebied waar we zijn). De weg gaat dwars door het gebergte heen. Hij blijkt ook werkelijk waar prachtig te zijn. Mooie vergezichten, schitterende doorkijkjes en enorme hoogtes. Ondanks dat het best bewolkt is en de bewolking laag hangt, is het een schitterende route.

We willen nog een poging doen door naar de hoogste berg van het gebied te rijden. Gelukkig checken we eerst nog even hoe ver het naar de camping rijden is voor vanavond. Zoals jullie wellicht nog weten uit eerdere blogs, liggen de campings niet voor het oprapen en zijn alle campings in het gebergte al dicht. We hebben er wel een gevonden, maar deze ligt een stukje van het gebergte vandaan. Als we dus checken hoe ver het nog rijden is blijken we daar vanavond rond kwart voor acht aan te komen. Aangezien het toch erg bewolkt is en de wolken laag hangen zullen we weinig zien vanaf de berg en besluiten we richting de camping te gaan rijden. 

De route daar naartoe loopt ook dwars door het gebergte heen, we kunnen dus nog even genieten van alle pracht om ons heen en de geweldige uitzichten die we hier hebben. 
Op de camping aangekomen zetten we de camper goed neer en gaan we snel lekker eten koken. We lusten ondertussen wel wat.

Voor morgen hebben we iets op de planning staan waar vooral Henny, Rik en Dienke erg enthousiast van worden. Arie is zo lief om gezellig mee te gaan. Of zou hij er stiekem toch meer van houden dan hij toe durft te geven.....