Monument Valley

Gisteravond toen wij nog even naar het toilet gingen, werden wij aangesproken door een mede kampeerder. Dat we goed moesten uitkijken waar we liepen. Hij had namelijk zojuist twee ratelslangen bij zijn tent. 😳.  Dit is het enige dat ik niet leuk vind aan kamperen in een woestijn, schorpioenen en ratelslangen. Ik hield mijzelf voor dat ze hier natuurlijk niet waren, maar nu zag ik het bewijs. Hij had twee foto’s van de slangen, bijna in zijn tent!! 

Een camping in de woestijn is ook nog een super donker. De beste man die zo vriendelijk was ons te waarschuwen vertelde nog even dat de slangen over het hek waren gegooid. Het hek zijn verticale paaltjes van, pak hem beet ren meter hoog met twee dwarsliggers. Jullie begrijpen dat ik zeer gerust ging slapen 😉. 

Het maakte ons wel weer even bewust dat we echt in de woestijn zijn en dat we er dus wel erg in hebben dat dit er ook bij hoort. 

Natuurlijk hebben wij nergens last van gehad en prima geslapen. Zonder airco aan, want wat maakt dat een herrie. En het koelt s nachts lekker af, dus echt nodig is het niet. 

Vanochtend willen we naar Monument Valley, nu hebben we vanuit de camping al prachtig uitzicht op de meest kenmerkende rotsformaties die er zijn. Toch willen we even kijken. Daar aangekomen mogen we met de camper niet het park in, wel naar de parkeerplaats maar geen routes rijden. Dit ivm de slechte wegen. Je kan hier prima een jeeptour boeken. Via internet werd hier behoorlijk wat voor gevraagd en daar ter plaatse bleek dit nog meer te zijn. Toen wij aangaven dat we dit te veel vonden kon het gek genoeg voor de helft... overigens vonden wij dit nog steeds te veel (zouden we echte Hollanders zijn 😉) en hebben we er voor gekozen het museum te bezoeken en een hike te lopen. Die kan je namelijk goed lopen vanaf de parkeerplaats. 

Het museum was erg interessant en ging voornamelijk over de rol die de Navajo indianen tijdens de tweede Wereldoorlog hebben gespeeld. Doordat zij een taal spreken die niemand anders spreekt, werkten zij als berichtendoorgevers (zo heet het vast niet in het Nederlands...). Ook al werd een bericht onderschept, niemand begreep het alleen zij. Zo hebben zij een grote bijdrage geleverd voor het Amerikaanse leger. 

Met de wandeling lopen we door de woestijn heen. Mooi om hier te zien dat de indianen gebruik maken van de natuur. Veel planten die hier groeien gebruiken zij weer met geneeskrachtige doeleinden. Tijdens deze wandeling komen we bij de, voor Monument Valley, bekende rotsformaties. Zo in die grote woestijn, bij die rotsen maakt toch wel dat wij ons een beetje klein voelen. 

Als we het park uitrijden gaan we richting Page en Lake Powell. Hier staan we twee nachten op een camping en hebben we niet al te veel op de planning. Kunnen we ook even lekker zwemmen en ontspannen. 

Het is een rit van ruim twee uur, door prachtig gebied. We rijden tijdens deze rit nog steeds door het indianen reservaat. Waar wij naartoe gaan is ook nog in het reservaat. 

Lake Powell is een groot stuwmeer met een enorme stuwdam. Deze gaan wij morgen of overmorgen bezoeken dus dan daarover meer. Het is ook een National Park en daar overnachten we dus. 

Als we ons plekje op de camping bemachtigd hebben gaan we naar Page. Morgen willen we naar Antilope Canyon. Doordat dit indianen gebied is mag je hier niet zomaar in. Je moet een  georganiseerde tour boeken om er te komen. Dus wij naar het dorpje om het te boeken. Dit hadden we dus wel beter thuis kunnen doen. Veel is al vol. Gelukkig vindt Wouter op internet nog een tour die plek heeft. Het schijnt spectaculair te zijn, dus we willen er echt heen! Morgenochtend half 9 mogen we aantreden. We kijken er nu al naar uit. 

We sjokken (ja echt sjokken, het is warm!!) wat door het plaatsje, doen nog wat boodschapjes en gaan naar de camping. Maar eerst stoppen we bij het meer. De mannen gaan hier eerst een verkoelende duik nemen. Dienke heeft geen zin en gaat lekker op een stoeltje met een puzzeltje zitten. Het is bewolkt en het waait flink dus heerlijk. 

Nadat we allemaal bijgekomen zijn gaan we naar de camping. 

Na wat te drinken beginnen we aan het eten. Uiteraard gaat de BBQ weer aan. We kunnen er steeds meer mee. Gister hadden we een heerlijk broodje van de BBQ en vandaag wisten de mannen van aluminiumfolie een heus oventje te vouwen zodat we pizza konden eten. En lekker dat het was! 

We drinken nog een bakkie bij het vuur en daarna gaat Dienke lekker naar bed. Vanavond is het even op. De mannen genieten nog even buiten van het vuurtje. 

Oja, de WiFi is heel slecht. De foto’s houden jullie dus nog tegoed. 

Enne Adrie en Marian, we hebben veel gereden al maar zo veel nog net niet. We zitten nu op ongeveer 3100 miles.