Spanning en sensatie

Wisten jullie dat Amerika ook een regenseizoen heeft? Nee? Volgens mij zitten wij er midden in 😉. 

Vannacht heeft het gehoosd. En helaas regende het vanochtend nog steeds behoorlijk hard. 

Daarom gaat Dienke als eerste de douche in de camper uitproberen. Dit heeft ze geweten. Hilariteit ten top en dat zo op de vroege morgen. Het douche hokje is echt heel klein en ook niet zo hoog. Het past net, gelukkig is de douche wel warm. 

De mannen zijn natuurlijk een stuk langer en die besluiten de regenbui te trotseren. In hun boxer en daarover een regenjasje rennen ze naar de douche. Hier passen ze gelukkig wel in 😉. 

Terwijl de mannen douchen komt Dienke haar belofte aan Rik na. Amerikaanse pannenkoekjes als ontbijt. Dus dat is flink bakken voor allemaal. Het bakken warmt de camper meteen een beetje op, vannacht was het goed koud. 

Blij verrast zijn de mannen als ze terug komen. We ontbijten gezellig. Daarna is het strootje trekken wie de camper af moet koppelen (we zijn aangesloten op het water en de elektra) in de hoosbui. Helaas voor Wouter is hij de gelukkige. Rik en Dienke maken de camper van binnen rijklaar. 

Onze eerste stop is bijna in het centrum van Sioux Falls, de naam zegt het al. Falls is Engels voor watervallen. Er is een enorme waterval waar de stad omheen is gebouwd. Er is een prachtig park om de watervallen aangelegd. Helaas is het weer zo slecht dat we alleen even naar een aantal uitkijkpunten gaan en geen wandeling door het park kunnen maken. Het is wel een mooie waterval die na alle regen van vannacht en de afgelopen dagen, erg wild is. Ook hier zie je dat de rivier buiten zijn oevers is getreden. Het is een kort bezoekje maar zeker de moeite waard. 

Nu gaan we echt op pad. Vandaag rijden we een uurtje of 4/5. We gaan op weg naar Badlands National Park. 

Leuk om te zien dat het landschap vandaag ook wat spannender wordt. Van de Hollandse vlakke velden rijden we nu door iets meer heuvelachtig gebied. Het gebied waar wij nu doorheen rijden kenmerkt zich door prairies. Hier zijn grote boeren bedrijven gevestigd waarbij de kuddes koeien vrij lopen. Jonge dieren en oudere lopen allemaal door elkaar. Dit is een mooi gezicht om te zien. 

 Aangekomen bij The Badlands, kijken wij meteen al onze ogen uit. Ondanks dat het erg druilerig weer is, is het hier echt fantastisch!! Spectaculaire rotsformaties en geweldige vergezichten. We kijken onze ogen uit. We besluiten wel eerst naar de camping te rijden. Ze hebben namelijk het beleid, wie als eerste komt die als eerste maalt. Of te wel, vol is vol. Bij de camping aangekomen staat er een bordje dat deze vol is. Nu laten wij ons niet kennen en rijden het terrein op. We spotten meteen twee vrije plekken dus wij pakken een inschrijfformulier en reserveren meteen een plekje. 

Hierna gaan we de vuilwatertanken legen. Tijdens het legen spotten Wouter en Rik een zachte band. Bij grondige inspectie blijkt deze inderdaad zacht te zijn. In een National park zijn weinig tot geen faciliteiten. Dus wij moeten het park weer uit om bij een tankstation te komen. Hier aangekomen blijkt hij inderdaad zacht te zijn. Na het oppompen horen we hem weer zachtjes leeglopen. 

Om een lang verhaal een beetje kort te houden: we hebben de camperorganisatie gebeld. Wij mogen zelf naar een bandenzaak gaan het het laten maken. Helaas is het Memorial Day en is alles in de omgeving dicht. We bellen nogmaals om dit te melden en of er niet iets anders mogelijk is aangezien wij denken dat we morgen echt met een platte band staan. Er wordt overlegd en na een uurtje worden wij terug gebeld. Vandaag kan er niets meer geregeld worden. Morgen kijken we hoe het er voor staat. Als hij alleen iets zacht is rijden wij zelf naar een bandenzaak, als hij leeg is dan moeten wij bellen en worden we weggesleept. 

In het uur dat wij aan het wachten waren op het belletje zijn wij maar het park weer in gegaan. Om naar de camping te rijden. Onderweg zijn we op een aantal vieuwpoints gestopt om een korte wandeling te maken en te genieten van het spectaculaire park. Het is genieten hier, prairiehondjes gezien en herten vlak langs de weg. 

Door de lekke band kunnen we niet te ver rijden dus we nemen de kortste weg naar de camping. We stationeren de camper en de mannen inspecteren de band nog even. Hij is echt lek, er zit een spijker in. Morgen zullen we dus naar een bandenzaak moeten om hem te laten repareren. We hopen dat we zelf kunnen rijden, duimen jullie voor ons? 

Natuurlijk vinden wij ons heel erg zielig dat we hier in Amerika, in een prachtig natuurpark zitten met een lekke band. Dus gaan we lekker uit eten! In het park, gelukkig vlak bij de camping, zit een restaurantje. Hier worden onder andere traditionele Indiaanse gerechten gemaakt. In het gebied waar wij nu zitten, zit een groot indianen reservaat. 

We eten hier heerlijk en lopen op ons gemakje weer terug naar onze camper. 

We hebben een gezellig avondje met elkaar en zijn benieuwd wat ons morgen wacht!