Uitzicht over een wereldstad

Het voordeel van een drukke dag, op de dag van aankomst, is dat we allemaal prima geslapen hebben en weinig 's nachts wakkker zijn geweest. Ach het heeft zijn voordelen om helemaal kapot te zijn ;-)

Vandaag starten voor enkele van ons gezelschap al de eerste voorbereidingen voor de trouwerij en het feest van vanavond. Na een heerlijk ontbijtje met heuse amerikaanse pannenkoekjes gaat iedereen op pad. Margareth en Luud gaan het bruidspaar helpen, Eva en Rutger gaan samen de stad in en wij vieren nemen Mary en Thijs mee op pad. Vandaag willen we New York eens van grote hoogte bekijken. We gaan dan ook op pad naar het Rockefeller center om naar de Top of the rock te gaan. Het metrostelsel in New York  is een wirwar aan metrolijnen die allemaal een eigen kleur en letter of cijfer hebben, langzaam aan gaan we het wat beter begrijpen en gaan alle overstappen (die je in zo'n grote stad al snel hebt)  steeds soepeler.  Na een ritje van een kleine drie kwartier zijn we in het Rockefeller center. Als je denkt dat wij in Nederland grote gebouwen hebben met veel winkels dan raad ik je een tripje naar Amerika aan. Het Rockefeller center is enorm, enorm groot en enorm druk. Wel zitten er veel leuke winkeltjes en veel eettentjes. Al snel hebben we het opstappunt voor de Top of the rock gevonden. Met het vinden van het opstappunt hebben we ook de enorme rij gevonden om de kaartjes te kopen.... tja naar boven willen we wel dus dapper trotseren we de rij. Gelukkig spreekt Dienke perfect engels () en hoort zij al snel iemand zeggen dat je verder op met de creditcard kaartjes kan kopen. Dit schijnt vele male sneller te zijn. Gelukkig is dit zo en hebben we tien minuten later de kaartjes. Voor wij naar boven mogen hebben we nog even tijd voor een bakkie koffie. 

Eindelijk mogen we naar boven. We gaan eerst een stukje met de lift en komen dan in een informatiecentrum. Hierna mogen we weer in een rij voor dé lift. Deze lift gaat in 42 seconden naar boven. Het gebouw telt 70 verdiepingen, is 260 meter hoog en behoort tot een van de hoogste gebouwen in New York. Voor zo ver het informatieve stukje, op naar de beleving .

Met een man of 15 stappen we in de lift, zodra deze omhoog gaat gaat het licht uit en kan je door het dak van de lift de liftschacht in kijken. De snelheid waarmee de lift omhoog gaat geeft het gevoel alsof je in een attractie in een pretpark zit. Eenmaal boven moet je uitkijken dat je mond niet openvalt. Adembenemend is het uitzicht! In eerste instantie weet je niet waar je moet kijken. Je komt namelijk uit op de 67 verdieping en kan vanuit hier nog verder omhoog gaan. Je kan rondom kijken en eigenlijk wil je meteen overal gaan kijken. Wat is New York groot en wat prachtig om die van zo'n hoogte te kunnen bekijken. Aan de ene kant kijk je uit over het central park. Dit komt bijna onwerkelijk over, zo'n groot stuk groen midden in die enorme wereldstad. Aan de andere kant kijk je uit over de punt van Manhatten waar ooit het WTC stond. Je ziet een mix van hypermoderne gebouwen met daartussen prachtige oude bouwwerken. We kijken onze ogen uit en eigenlijk willen we niet naar beneden. Het is zo overweldigend en indrukwekkend dat we allemaal nog wel langer zouden willen blijven om te genieten van dit geweldige uitzicht.  Maar natuurlijk zijn we niet gekomen om alleen maar op een dak te zitten en dus gaan we weer met de lift naar beneden. Beneden eten we even een broodje en wachten we op Eva en Rutger die Thijs en Mary op komen halen. Zij gaan namelijk vanavond al naar het etentje voor het feest en wij vieren gaan alleen naar het feest. Na een zoektocht die uren lijkt te duren hebben we elkaar gevonden. Had ik al gezegd dat New York echt enorm groot is en wij geen van allen de stad echt goed kennen.... En bij de ijsbaan staan niet voldoende informatie is om elkaar te vinden..... Om een lang verhaal kort te maken, we hebben elkaar gevonden. 

Met z'n vieren gaan we richting Central Park. Voor we daar heen gaan lopen we eerst even de legowinkel in. Er staan hier enorm grote legobouwwerken en even voelen wij ons weer kind. Daarna lopen we via 5 avenue naar het park. Hier bevinden zich voornamelijk de grote en vooral dure winkels. Wederom kijken we onze ogen uit. Om ons heen enorme gebouwen, bizar dure winkels, massa's mensen en daarbij een hoop verkeer geluiden. Het is zo met niets te vergelijken en daardoor ook bijna niet te omschrijven hoe het is om hier te lopen.

We komen aan in Central park en ook dit is eigenlijk niet te omschrijven. Midden in die drukke, levendige, als maar doorgaande stad zit je ineens in een park. Je moet nu niet denken aan een park zoals we allemaal wel bij ons thuis in de buurt hebben, maar het lijkt wel of de gehele hoge Veluwe midden in de stad New York ligt. De geluiden van de grote stad verstommen naarmate je verder het park in komt. In plaats van grote betonnen gebouwen hebben we nu ineens bomen, eekhoorntjes en meertjes om ons heen. Moe van alle drukte van de afgelopen dagen en toch ook wel onze jetlag ploffen we hier even neer om gewoon even lekker te zitten en te genieten. Hierna besluiten we terug te gaan naar ons appartement. Voor we naar het feest mogen willen we nog even lekker zitten en op ons gemakje eten. Herinnert u zich nog dat ik schreef dat het reizen met de metro steeds makkelijker ging..... Na zo'n lange dag en de vermoeidheid die toeslaat moet ik helaas bekennen dat dit nu ineens een grote uitdaging geworden is. Na meerdere overstappen (waarbij we elke keer in de metro stapte die de verkeerde kant op ging) komen we na een uur reizen eindelijk in ons appartement aan. We ploffen neer en proberen even te rusten voor we naar het feest gaan.

Dat feest is ook een ware belevenis. We worden ontvangen door een trotse Frank, die blij is dat we er zijn. En buiten dat, natuurlijk enorm zin heeft in zijn grote dag, de trouwerij van zaterdag. We genieten enorm mee met het bruisende feest waar volop gedanst wordt. En wat een temperament heeft de familie van Angelica, zij weten het feest zeker op gang te houden.